Symboliczne postacie adwentu:
1. Jan Chrzciciel-ten, który przygotował Drogę
„Coście wyszli oglądać na pustyni? (...) Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela”. — (Mt 11, 7-11; Łk 7, 24-27)
Św. Jan Chrzciciel odegrał wyjątkową rolę w dziejach Odkupienia. Był zapowiadany przez proroków jako ten, który przygotuje drogę Panu i do dzisiaj czcimy go przede wszystkim właśnie w tej roli. Rola Jana jest większa od proroków. Jan niczego nie zapowiada. Jan już bezbłędnie wskazał na Jezusa jako Mesjasza. Uczynił to nad Jordanem. Ani jego proste życie, pozornie kruche, ani jego ubogi strój w niczym nie przeszkadzały w złożeniu obiektywnego świadectwa o Mesjaszu.
W Biblii znajdujemy o Janie informacje, że urodził się pół roku przed Jezusem, syn żydowskiego kapłana Zachariasza oraz Elżbiety, która była krewną Maryi. Jego narodziny przepowiedziane były jego ojcu przez anioła w Świątyni Jerozolimskiej. Na Pustyni Judzkiej, został powołany na proroka, jego zadaniem stało się wzywanie ludzi do nawrócenia oraz przygotowanie drogi do publicznej służby Jezusa, którego zresztą publicznie ochrzcił. Niedługo po tym został wtrącony do więzienia za jawne krytykowanie niemoralnego małżeństwa tetrarchy Galilei, Heroda Antypasa i ścięty ok. 32 roku.
2. Elżbieta-Ta, Która Zwiastuje Jego Przyjście
„A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane ci od Pana.”(Łk1,43)
W ten sposób św. Elżbieta jakby podkreśla, że znana jest jej tajemnica Zbawienia, że w imieniu wszystkich niewiast winszuje Maryi tak wielkiej godności. Elżbieta daje świadectwo Maryi: rozpoznaje i głosi, że przed nią stoi Matka Pana, Matka Mesjasza. W tym świadectwie uczestniczy też syn, którego Elżbieta nosi w swoim łonie: „poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie”. „Dzieciątko” - Jan Chrzciciel, który nad Jordanem wskaże na Jezusa jako Mesjasza.
Elżbieta, sprawiedliwa matka Jana Chrzciciela, żona kapłana Zachariasza i krewna św. Maryi. Urodziła dziecko mimo podeszłego wieku, po tym jak Zachariaszowi objawił się anioł w Świątyni Jerozolimskiej. Sprawiedliwa Elżbieta zmarła czterdzieści dni po swym mężu, a św. Jan Chrzciciel, ochraniany przez Boga, przebywał na pustyni aż do dnia swego pojawienia się narodowi izraelskiemu.
3. Maryja- ta, Która Oczekuje jego Narodzin
„Na to rzekła Maryja: <<Oto Ja służebnica pańska, niech mi się stanie według twego słowa>> ”(Łk1,38)
Maryja odegrała wyjątkową rolę w dziejach Zbawiania. Anioł zwiastował jej: „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca"(Łk1, 31-33). Rola Maryi jest większa od roli proroków. Ona oczekuje na przyjście Mesjasza- jako służebnica Boga i narodzin dziecka - jako matka. Ona z pośpiechem dzieli się radością z przyjścia Zbawiciela — Źródła wszelkiego szczęścia, którego tak bardzo pragnie ludzkość, idąca za prorokami. Owo Maryjne fiat zadecydowało od strony ludzkiej o spełnieniu się Bożej tajemnicy.
Maryja była Żydówką, żoną cieśli Józefa i matką Jezusa Chrystusa. Rodzicami Marii byli Joachim i Anna. Maria poczęta i urodzona pod wpływem Ducha Świętego. Urodziła dziecię otrzymało imię Jezus. To właśnie ona odnalazła dwunastoletniego Jezusa w świątyni. Była świadkiem pierwszego cudu Chrystusa. Stała również pod krzyżem wraz z Marią Magdaleną, Marią Kleofasową oraz Janem i widziała męczeńską śmierć syna na krzyżu. Zgodnie z tradycją katolicką, po śmierci została wraz z ciałem wzięta do nieba.